صبح ساباط: درختان کهنسال هر کشور از جمله مهم‌ترین ذخایر ژنتیک گیاهی آن کشور هستند و ارزش شناخت و حفظ این منابع از نظر ملی و تاریخی بیش از ابنیه تاریخی هر کشور است. درختان کهنسال یادمان بیولوژیک هر کشور هستند.

برای حفظ درختان کهنسال باید تغییرات درون این اکوسیستم‌ها، گاه هزاران‌ساله بسیار محدود باشد چون این درختان با تمامی عناصر اطراف خود اعم از زنده و غیرزنده سال‌های درازی است که به‌صورت همزیست زندگی می‌کنند و همچنین یکی از عوامل مهم نحوه آبیاری این درختان است.( دکتر سودابه علی احمدکروری :همشهری آتلاین)

بلندترین موجود زنده استان یزد «سرو اشکذر» است، این درخت سرو کهنسال در مرکز شهر اشکذر و در شهرستانی به همین نام قرار دارد سرو  در یک ملک شخصی واقع شده است به همین علت عامه مردم به آن دسترسی ندارند.

کهنسال ترین موجود زنده شهرستان اشکذر شاهد خاموش روزهای تلخ و شیرین و رشاداتهای مردمان این سرزمین است.

آقای مظفر نجیبی طی پرس و جویی که با کهنسالان اشکذر داشته به این نتیجه رسیده است نقطه ای که این درخت آن زمان که کاشته شده حدود ۵۰۰ متر بالاتر از چشمه قنات اشکذر بوده است و بیش از ۱۷۰ سال است این درخت کهنسال سایه افکن است ،ارتفاع آن آن بیش از ۴۰ متر است، محیط تنه درخت ۳ مترو و قطر تاج آن ده و نیم  مترمی باشد .(شماره ۵۶ فصلنامه نثر اشکذر: پاییز زمستان۸۰)

در فاصله حدود یک کیلومتری این درخت سرو کهنسال فیروزآباد قرار داشت سرو فیروزآباد بیش از ۱۷۰۰ سال قدمت داشت و بر اثر طوفان شدید بر خاک افتاد.

دکتر سودابه علی احمدکروری در نوشته ای در سایت همشهری آتلاین علت شکستن سرو کهنسال فیروزآباد را چنین بیان می کند: «نکته قابل توجه اینکه اکثر این درختان در شرایط فعلی، نیاز به آبیاری به‌صورت دائم ندارند، ممکن است این پرسش مطرح شود که چرا این درختان نیاز به آبیاری دائمی ندارند، پاسخ روشن است؛ این یک مسئله علمی است. بسیاری از ساکنان این نواحی از متخصصان باتجربه امور باغبانی کشور و با این قضیه آشنا هستند؛ وقتی درختی آبیاری شود نیاز خود را به ریشه عمیق چندهزار ساله جهت جذب آب از دست می‌دهد، در نتیجه سلول‌های ریشه‌های عمیق درخت رفته‌رفته نابود شده و ریشه‌های عمیق درخت خواهند پوسید (درخت چندهزار ساله همراه با ریشه سطحی باقی می‌ماند) و درخت با وزش یک توفان تند آن هم در استان‌های حواشی کویر که بسیاری از این پایه‌های باارزش در آن نواحی متمرکز هستند خواهد افتاد؛ همان اتفاقی که متأسفانه برای سرو فیروزآباد یزد پیش آمد»

مردم متدین و فهیم فیروزآباد شهرستان اشکذر همان سال برای آن درخت مراسم ترحیم گرفتند و بیش از دو دهه است مردم این شهرستان در حسرت از دست دادن سرو فیروزآباد می باشند.

واز طرف دیگر سرو بزرگ ابرکو استان یزد با درایت ویک کارکارشناسانه و علمی سرسبز و سرپا است

مخلص کلام اینکه حال روز سرو کهنسال اشکذر خوش نیست، رنگش زرد شده و دیگر شادابی و سرسبزی گذشته را ندارد و چشم به توجه مردم وهمت مسئولان شهرش دارد مسئولان شهروشهرستان بدانند هر هزینه ای که بابت این درخت کهنسال پرداخت شود هزینه نیست بلکه یک سرمایه گذاری است.

مسولان در نظر داشته باشند با  خریداری این ملک  ونگهداری علمی و اصولی علاوه بر حفظ این میراث بیولوژیکی وتاریخی با محوطه سازی باعث جذب گردشگر داخلی و خارجی خواهند شد و هزینه آن در کمترین زمان جبران می شود وچون با یک موجود زنده طرف هستیم هرگونه تعلل و اهمالکاری خسارت بزرگ و غیر قابل جبران خواهد داشت و باعث حسرت ابدی می شود.

ناگهان چقدر زود دیر می شود