دکتر عباس علوی راد دانشیار اقتصاد و عضو انجمن اقتصاددانان ایران، در گفتگوی زنده از پیج اینستاگرامی یزد لایو به موضوع آسیب‌شناسی بـیـکاری در یزد صنعتی پرداخت.

علوی راد در پاسخ به این سؤال که چگونه در یزد صنعتی با وجود تعداد زیاد صنایع و بازار کار بسیار بالا از نرخ بالای بیکاری برخوردار است، گفت: مسائل بیکاری در استان یزد مربوط به دهه ۸۰ است.

دهه ۸۰ اوج استقرار صنایع کاشی و سرامیک با نیروی کار ساده در یزد

وی با اشاره به اینکه در دهه ۸۰ اوج استقرار و شکوفای صنایع در یزد را شاهد بودیم، افزود: عمدتاً نرخ بیکاری استان یزد در دهه ۸۰ تک‌رقمی بود ولی در مرحله اول با چشم‌بسته تعداد زیادی از کارخانه جات کاشی و سرامیک را ایجاد نمودیم به‌طوری‌که به تولید ۶۰ درصدی کاشی کشور رسیدیم و همان‌طور که می‌دانید این صنایع کاربر هستند و به نیرو کار ساده زیادی، احتیاج دارند.

دکترعلوی راد به مرحله دوم ایجاد صنایع در استان اشاره نمود و ادامه داد: در مرحله دوم به ایجاد صنایع فولادی در استان پرداختیم و موازنه توسعه استان را به هم زدیم که این کار در دهه ۸۰، باعث شد از ابتدای دهه ۹۰ تاکنون در زمینه بیکاری تبعاتی به دنبال داشتیم.

این عضو هیئت‌علمی دانشگاه، تصریح کرد: در دو دهه گذشته و درست زمانی که داشتیم با استقرار صنایع مبتنی بر نیروی کار ساده فضا را برای افراد فاقد سواد دانشگاهی فراهم می‌کردیم، چشم بر روی جوانان تحصیل‌کرده استان بستیم و به فکر آنها در آینده نبودیم که در سال‌های آتی این جوانان تحصیل‌کرده هستند که از ما شغل می‌خواهند که این امر باعث بیکاری جوانان یزدی با وجود استقرار صنایع پرشمار در استان شده است.

وی افزود: نرخ بیکاری استان در سال ۱۳۹۲، ۶.۵ درصد بوده و در سال ۱۳۹۸ به ۱۳.۲درصد رسیده است که شاهد افزایش بیش از دوبرابری آن هستیم، این امر نشان‌دهنده این است که در دهه‌های گذشته مسیر اقتصادی استان یزد را به سمتی بردیم که در پایان سال ۱۳۹۸، ۵۲ هزار بیکار را در استان یزد داشتیم که ۳۰ هزار نفر از آنها تحصیلات دانشگاهی داشتند که نسبت به متوسط کشوری ۱۸درصد بالاتر است.

۴۶۰۰ نفر با مدرک فوق‌لیسانس در استان یزد بیکار هستند

این اقتصاددان یزدی ادامه داد: نباید استان یزد به آمارهای کشوری مثل صنعتی‌ترین و معدنی‌ترین استان و غیره، دل‌خوش کند زیرا زمانی که در استان یزد ۴۶۰۰ نفر با مدرک فوق‌لیسانس بیکار هستند نمی‌توان گفت به هدف رسیدیم.

علوی راد در پاسخ به اینکه آیا استان یزد برنامه بلندمدتی برای شکوفایی و پیشرفت منطقی اقتصادی داشته است، تصریح کرد: در دو دهه گذشته استان یزد غفلت کرده است و برای وضعیت امروز استان یزد برنامه‌ای نداشتند به طوری که تازه به فکر تدوین سند آمایش اقتصادی در استان بعد به‌وجودآمدن بیکاری ۵۲ هزار یزدی افتاده است.

وی عنوان کرد: اگر استان یزد برنامه مدون اقتصادی داشت هرگز دشت مهریز تا عقدا پر از صنایع پر آب خواه سوا از کمبود آب، نمی‌کرد که الان دچار مسئله آلودگی باشیم و در سال‌های آینده قطعاً این امر تشدید خواهد شد.

توزیع نامتوازن صنایع در شهرستان های استان یزد نشان از بی مدیریتی است

دانشیار اقتصاد دانشگاه یزد به نتایج توزیع نامتوازن صنایع در استان پرداخت و تأکید کرد: اگر در استان یزد سند بلندمدتی داشتیم و صنایع را در مکان‌های مناسب مستقر می‌کردیم اکنون نرخ بیکاری در شهرستانی مثل بهاباد ۱۷درصد نبود و هم‌زمان شهرستانی مثل میبد ۷ الی ۸ درصد که این امر نشان از بی مدیرتی در استان یزد در سال‌های گذشته دارد.

وی به نحوه برون‌رفت از مشکلات کنونی اقتصادی استان یزد اشاره کرد و افزود: اکنون دو راهکار اصلاحی پیشروی یزد داریم، اول اینکه بپذیریم مسیرهایی را اشتباه رفتیم که اگر این را نپذیریم، مقاومت می‌کنیم و تن به اصلاح اشتباهات گذشته نمی‌دهیم.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: برای حل مشکلات بیکاری در استان، گام دوم، توجه به منافع مردم استان یزد است که برای تحقق این امر باید از کلی‌گویی‌ها بپرهیزیم.

راهکارهای عملی بلندمدت و کوتاه مدت برای برون رفت از مشکل بیکاری استان

علوی راد در ادامه به راهکارهای عملی حل مشکلات بیکاری در استان پرداخت و تصریح کرد: استان یزد در صنعت نساجی سابقه درخشانی داشته است و همان‌طور که به‌درستی امام‌جمعه یزد آیت‌الله ناصری بارها تأکید داشته است باید بیشتر به این صنعت بها بدهیم و آن را تقویت کنیم که می‌تواند به‌خوبی نیروی کار دانشگاهی صاحب‌کار کند.

این اقتصاددان افزود: استان یزد می‌تواند با سرمایه‌گذاری بر روی صنایع غذایی هم مشکل بیکاری جوانان فارغ‌التحصیل و بانوان بیکار خودش را برطرف کند و هم می‌تواند ضریب امنیت استان را بالا ببرد.

عضو انجمن اقتصاددانان ایران در کوتاه‌مدت به صنعت ساختمان برای برون‌رفت از مشکلات بیکاری اشاره داشت و گفت: باوجوداینکه در استان یزد تعداد زیادی از فارغ‌التحصیل‌های رشته عمران داریم، این صنعت می‌تواند در کوتاه‌مدت مشکل اشتغال جوانان را حل کند.