به گزارش صبح ساباط؛ سفر علی لاریجانی به لبنان، در اظهارات و مواضعش، رنگ و بوی آشکار گفتمان انقلاب اسلامی داشت. برخلاف دیپلماسی محافظه‌کار و منفعلانه‌ای که در چارچوب روابط رسمی دولت دنبال می‌شود، او از همان ابتدا خود را در جایگاه یک سخنگوی محور مقاومت و حامل پیام ایدئولوژیک انقلاب اسلامی معرفی کرد، نه صرفاً نماینده یک دولت.

لاریجانی با تأکید بر اینکه دخالت از آنِ کسانی است که هزاران کیلومتر دورتر برای لبنان نسخه می‌پیچند، و با معرفی آمریکا و اسرائیل به‌عنوان مبدأ بحران، عملاً خطوط اصلی دکترین مقاومت ایران را یادآور شد. او هشدار داد که رسانه‌های دشمن در حال جابه‌جایی جای دوست و دشمن‌اند و یادآوری کرد که دشمن اصلی، همان رژیمی است که بیروت را اشغال کرده بود.

پیام کلیدی لاریجانی این بود که ملت‌ها نباید منتظر دستور قدرت‌های غربی بمانند. این حرف، بازگشت به همان ادبیات امام خمینی و رهبر ایران است که تکیه‌گاه را اراده ملّت و تصمیم مستقل می‌دانند، نه توافقات پشت‌پرده و فشارهای بین‌المللی.

وی با اشاره به شکل‌گیری حزب‌الله پس از اشغال بیروت، مقاومت عراق پس از اشغال آمریکا، و جریان انصارالله یمن بعد از بمباران،تصویر یک سنت تاریخی مقاومت را ترسیم کرد. این چارچوب تحلیلی، دقیقاً همان چارچوب انقلاب اسلامی است که مقاومت را محصول فشار و تجاوز بیگانه می‌داند.

در مجموع، پیام سفر و مواضع لاریجانی این بود که ایران در شرایط کنونی منطقه، با ابزار و پتانسیل انقلاب اسلامی وارد می‌شود پتانسیلی که فراتر از کانال‌های محدود و محتاطانه‌ی دیپلماسی رسمی دولت عمل میکند.