صبح ساباط – علی صبور؛ آب، مایه حیات و یکی از ارزشمندترین نعمت‌های خداوند است که در تمام زوایای زندگی ما نقشی اساسی ایفا می‌کند. در فرهنگ ما، آب تنها یک نیاز فیزیکی نیست؛ بلکه نماد پاکی، زندگی و معنویت نیز می‌باشد. بخاطر همین، باید به صرفه‌جویی و استفاده درست از آن توجه ویژه‌ای داشته باشیم.

شکرگزاری از نعمت آب اولین گام در راستای بهره‌مندی صحیح از آن است. هر بار که آبی می‌نوشیم یا از آن استفاده می‌کنیم، باید یادآور شویم که این نعمت، برکت الهی است و باید با احترام و هوشمندی با آن رفتار کنیم. شکرگزاری از آب، به ما یادآوری می‌کند که این منبع محدود است و حفاظت از آن، وظیفه‌ای همگانی است.

قناعت یکی دیگر از اصول مهم در بهره‌مندی از منابع طبیعی است. در دنیای امروز که مصرف‌گرایی در حال افزایش است، باید به یاد داشته باشیم که ممکن است در آینده با کمبود آب مواجه شویم. با قناعت و استفاده بهینه از این منبع، می‌توانیم نه تنها به خود بلکه به نسل‌های آینده نیز لطف کنیم. آموزش و ترویج رفتارهای صرفه‌جویانه در خانه و جامعه، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند به تغییر نگاه‌ها و فرهنگ‌ها کمک کند.

در نهایت، ارتباط انسان با آب باید به گونه‌ای باشد که همواره آن را به عنوان یک هدیه الهی ببینیم و از آن به نحو مطلوب بهره ببریم. حفظ و حراست از این منبع حیاتی، نیازمند همکاری و همدلی همه ماست تا آینده‌ای پایدارتر برای خود و نسل‌های آینده بسازیم.

مردم استان یزد در گذشته تاکنون تمام ویژگی های فوق را داشتند، به گونه ای که برای وجود آب سپاس گزار بودند و به دلیل ارزش بالای معنوی آب در بین مردم از هدررفت آن جلوگیری می کردند و آن را نعمت ارزشمند خدا میدانستند.

همچنین به دلیل اینکه مردم در زمان قدیم آب را از اعماق زمین و از آب انبارها برداشت می کردند به درستی و به اندازه از آن آب بهره می بردند.

در شهر یزد که به عنوان قنات و قنوت و قناعت معروف است، این شعار بیانگر سازگاری مردم این دیار از گذشته تاکنون با شرایط اقلیمی بوده است با کم آبی و خشکسالی خود را سازگار کردند و در همه حال شکر گزار بودند.