به گزارش صبح ساباط به نقل از روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی یزد، شهدا شمع محفل بشریتند و شهدای آرمیده در دانشگاه آزاد اسلامی یزد که ۲۰ سال از حضور آنان در این دانشگاه می گذرد و سال هاست چراغ نورانی محیط دانشگاه هستند تا نسلی را که هم سن و سال آنان هستند، دستشان را بگیرند و به سمت عبودیت عروج دهند.
در خدمت جناب آقای دکتر دهقانی اشکذری ریاست محترم دانشگاه آزاد اسلامی یزد هستیم تا در خصوص این شهدا و برگزاری کنگره بزرگداشت این شهدا که هر سال در آبان ماه برگزار می شود بیشتر بداینم.
یک سخن کلی درباره شهدای گمنام و یادواره شهدای دانشگاه بفرمایید:
معتقدم کنگره آسمانی عروج و شهدای گمنام بهاری بود بر کالبد دانشگاه آزاد یزد و رویشی بود که حتی برای خودشان نام و اسم نخواتسند. در این فصل پاییزی ۲۰سال قبل یک طراوت و انرژی مضاعفی در تقویت نیروهای معنوی و انقلابی این دانشگاه بود.
الحمدلله در این سال ها ثمره پرورش مدیران انقلابی و متدین محصول این دانشگاه همچون شهید محمدخانی و شیخ الاسلام را که دانشجوی این دانشگاه بودند و فارغ التحصیل مدرسه عشق شدند از خود تاریخی ماندگار را برجای گذاشتند.
درباره ابعاد فرهنگی یادواره بفرمایید:
اگر ما یک تعریفی را بارها از رفتارها، ارزش ها و هنجارها را «فرهنگ» می گوییم براساس حسب فرمایش رهبری، فرهنگ مانند یک اکسیژن و اتمسفری است که در یک محیط وجود دارد.
کنگره آسمانی عروج و تدفین هشت شهید عطر و بوی دانشگاه را عوض کرد و در همه سال های گذشته باهمه فراز و نشیب هایی که داشتیم، این حال و هوای مجموعه شهادت و ازخودگذشتگی و ایثار را همراه با اخلاص و برکت را که تاثیر نامحسوس داشته است، مشاهده کرده ایم.
در این ۲۰سال که ۲۰کنگره را پشت سر گذاشتیم ده ها نفر انسان بالنده، ارزشمند و توانمند را شهدا پرورش داده اند که این ویژگی دوم این آثار فرهنگی این برنامه آسمانی است.
در نوسانات سیاسی و جنگ های ترکیبی این سال ها مهمترین ابزاری که می توانستیم جوان ها را به حال و هوای انقلاب برگردانیم و با مبانی و ارزش های انقلاب آشنا کنیم چنین برنامه هایی بوده است.
بدون شک وزن این کنگره در حوزه فرهنگی با هیچ برنامه دیگری فرهنگی قابل مقایسه نیست و لذا این ارزش مهم و کلیدی برنامه فرهنگی و معنوی است
مقبره شهدا در دانشگاه از نظر شما چه تدثیری در محیط دانشگاه دارد؟
این مجموعه در دانشگاه با اشاره به تعبیر امام خمینی رحمت الله علیه آن را دارالشفا می دانند. چرا که دارالشفا تعریف دقیقی است و ما وقتی دچار دردهای جسمانی می شویم مراجعه می کنیم به دارالشفاهای جسمانی، ولی این معراج ها و مقبره ها به ویژه از نوع گمنام و از نوع هشت شهیدی که اولین شهدای گمنام دانشگاهی بودند و دارالشفایی بودند؛ ما دردهای روحانی و قلبی خود را با آنها شفا می دهیم.
ما انسان ها دچار نفسانیت و غرور هستیم و دچار صفاتی هستیم که باید هر چند مدت به پزشکان روح عرضه و مراجعه کنیم و دارو بگیریم.هیچ درمانگاهی و دارالشفایی بزرگتر از کنار شهدا نیست و شما اگرمراجعه کنید طی این سال ها به دانشجویان و کارمندانی که از این شهدا شفا گرفتند و ما به ارزش این شهدا اینچنین پی خواهیم برد.
ما در این سال ها ازدواج ها و حل مکشلات درسی و خانوادگی و سایر موارد نفسانی و آرامش روحی و معنوی خاطر خودمان را تحت هدایت این شهدا بوده که بنده موارد بسیاری سراغ دارم که باید در زمان خودش مستند و منتشر شود.
در مورد شهید محمدخانی و حضورش و تأثیرش در برگزاری یادواره را بیان کنید:
شهید محمدحسین محمدخانی را بهترین مصداق جمله فرمانده اش سردار شهید سلیمانی که تا شهید نباشی شهید نمی شوی را محمدحسین می دانند.
کسانی که با این شهید از نزدیک هم نفس بودند این بود که وقتی شما با این شخصیت همنشین می شدی در رفتار و کردار و اخلاقش و پوشش و سخن گفتنش اخلاص و روحیه شهادت را لمس می کردی. شخصیت متفاوت او از بقیه هم نوعانش قابل درک بود؛ انگار روحش قبل از خودش رفته بود و فقط مأموریت او در قالب جسم بود که حامی انتقال مطلب به دوستان و اساتیدش بود.البته این از ابتدای تولد وجود نداشته و این نیست که بگوییم در بدو تولد این خصلت به طور کامل در وی بوده است و تمام ویژگی ها را داشته است، جدا از اینکه زمینه های خانواده مؤثر بوده است و قطعا یکی از معجزات شهدای گمنام یزد پرورش محمدخانی بود یعنی، شهید محمدخانی ذیل پرورش و رسالت شهدا توانست شهید محمدحسین محمدخانی شود و این لقب تاریخی «عمار حلب »را بگیرد.
این شخصیت بزرگ تاریخی ماندگار شد و این از دستاوردهای این شهدای دانشجویی است که اگر ما بخشی از اثرات وجودی شهدا را بشناسیم می توانیم به این جایگاه برسیم .
شهید محمدخانی با همه وجود از این ظرفیت استفاده کرد و دوستان خود را در همه طیف ها و اعتقادات و روحیات انسان سازی کرد و خود را ساخت و دیگران را با خودش برد و این ویژگی بزرگ نیروسازی و پرورش را محمدحسین داشت.
اشاره کنم به فرمایش رهبرمعظم انقلاب در گام دوم که اول خودسازی و بعد جامعه پردازی و تمرکز سازی نماییم. پس اگر اهل خودسازی نباشیم هرگز نمی توانیم در دیگران اثرگزار باشیم .
تاثیر برگزاری یادواره و امثالهم در دانشگاه از منظر شما چگونه است؟
تاثیر این برنامه ها را می توان با عنوان بیمه دانشگاه ما در برگزاری این یادواره دامست و کلیدی ترین رویداد دانشگاه در طول سال همین کنگره عروج شهدا است.هیچ جایگزینی را برای آن نمی توانیم متصور کنیم و لذا بیشترین حمایت در توجه به این برنامه ها را داریم.البته مشکلاتی در تأمین اعتبار و بروکراسی اداری و سایر مشکلات خودش را هم دارد که این دیگر جنس این برنامه هست چون کار شهدا نیروسازی است و مواظبت در طراحی و خلاقیت می خواهد و ته کار اخلاص هست و شهدا را باید با اخلاصشان شناخت.
در این مسیر هرکس پا نهند قائدتا سختی های خود را هم دارد پس قطعا موفق ترین و بهترین برنامه های ما آنجایی بوده است که از روی اخلاص و پای کار بودیم انجام شده است.
قطعا کیفیت برنامه ها بهتر از کمیت آنهاست و هرچند در این روزهای مهم نظام جمهوری اسلامی نیاز به وحدت و انسجام و شور دارد و ما نمی توانیم موضوعی جزء شهدا و پرورش این اتفاق بزرگ را داشته باشیم که امیدواریم امسال هم همچون ۱۹کنگره گذشته این برنامه که برای خود شهدا است به نحو شایسته برگزار شود.
رابطه شخصی و عاطفی خودتون با این شهدا را بفرمایید:
این رابطه یک نگاه احساسی هست و همه ما خانواده هایی داریم که نگران ما می شوند و به فکر ما هستند و مراقبت می کنند، هرچند خانواده های شهدا در شرایطی بوده اند که احساساتشان آنقدر قوی نبوده است که ممانعت از جبهه رفتن شود.
این هشت شهید متعلق به هشت خانواده هستند و آن هم چه خانواده هایی که به تعبیر حضرت امام ، خانواده هایشان چشم و چراغ این ملت هستند و خانواده هایی که بااشک به فرزندانشان شیر داده اند و ما بی خبر هستیم از خانواده این شهدای گمنام.
پس این نگاه را داشته باشیم که این برنامه ها را فقط یک یادمان نبینیم چون حداقل ۱۶انسان بزرگ و موفق در تربیت انسان چشم انتطارند به سمت این مزار و داراشفا توجه دارند.
سخن پایانی:
نکته آخر اینکه چقدردر طول این سال ها دانشجویان شفا و آرامش گرفته اند و علی غم جوّ سنگین سال های اول در بسیج و شهدا، با افتخار امروز همه ما شاهد این هستیم که راه های خیری با این شهدا رقم زده می شود چرا که بهترین نجواها و حاجت ها را در این مکان معراج الشهدای گمنام دانشگاه تمسک می جویند که قطعا بنده حقیر را هم اگر قابل باشم از دعا و شفاعت خود فراموش نکنند.
انتهای پیام/ص