نمایشگاه هاستل کالچر از ۳ تا ۵ دی‌ماه ۱۴۰۳، هر روز از ساعت ۱۸ تا ۲۲ در نگارخانه هتل داد یزد پذیرای علاقه‌مندان و عموم مردم است.

به گزارش صبح ساباط؛ نمایشگاه گروهی نقاشی هاستل کالچر با حضور علی صالحی مدیرکل امور اجتماعی استانداری یزد و جمعی از هنرمندان هنرهای تجسمی استان یزد و با کیوریتوری ایمان بهارجو از روز سه‌شنبه سوم دی‌ماه ۱۴۰۳ در نگارخانه هتل داد یزد آغاز به کار کرد.

این نمایشگاه، حاصل ماه‌ها تلاش مستمر و کارگاه‌های آموزشی چهارماهه است و فراتر از یک گردهمایی هنری، کوشیده است با زبان تصویر به واکاوی یکی از پنهان‌ترین و اثرگذارترین تحولات فرهنگی و اجتماعی عصر حاضر بپردازد.

ایمان بهارجو، دبیر تخصصی و کیوریتور نمایشگاه، در نشست خبری این رویداد تأکید کرد: هنر می‌تواند به عنوان مؤثرترین ابزار انتقال مفاهیم پیچیده اجتماعی عمل کند.

به گفته او، در حالی که زبان گفتاری نهایتاً ۱۶ تا ۱۹ درصد اثرگذاری دارد، زبان هنر توان نفوذ مستقیم به لایه‌های ناخودآگاه و عاطفی مخاطب را دارد و می‌تواند باورها و سبک زندگی انسان را بازتولید یا نقد کند. به همین دلیل، این نمایشگاه تلاش دارد هنر را به ابزاری راهبردی برای آگاهی‌بخشی اجتماعی تبدیل کند.

عنوان هاستل کالچر مفهومی چندبعدی و دشوار است که در مطالعات جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، فلسفه و نقد سرمایه‌داری ریشه دارد. این فرهنگ بر پایه سرعت مضاعف، بی‌وقفگی، مصرف‌محوری و ارزش‌گذاری انسان بر اساس بهره‌وری اقتصادی شکل گرفته و به گونه‌ای جوامع جهان سوم و حتی جوامع غربی را تحت تأثیر قرار داده است.

بهارجو در این باره گفت: این فرهنگ نه تنها سبک زیست و روابط انسانی را تغییر داده، بلکه به مرور، فرد و خانواده را در چرخه‌ای سودمحور گرفتار کرده است.

شایان ذکر است؛ یکی از محورهای اصلی نمایشگاه بازتعریف مفهوم موفقیت در جامعه معاصر است. فرهنگ غالب امروز، ارزش انسان را به خروجی اقتصادی و بهره‌وری مالی گره زده است و همین رویکرد موجب شده روابط عاطفی، خانوادگی و اجتماعی به روابطی موقت و سودمحور تبدیل شوند.

به گفته کیوریتور نمایشگاه این نگاه باعث کاهش گفت‌وگوهای خانوادگی، گسست نسلی و جایگزینی روایت‌های انسانی با محتوای تحمیلی رسانه‌ها شده و در نهایت، فروپاشی تدریجی خانواده را رقم زده است.

بهارجو در ادامه افزود: نمایشگاه هاستل کالچر نتیجه همکاری حدود پنج ماهه میان هنرمندان جوان و اساتید برجسته هنر است که پس از انتشار فراخوان، حدود ۸۰ تا ۹۰ هنرمند ثبت‌نام کردند و پس از دوره‌ای پژوهشی و آموزشی، ۱۷ هنرمند آثار خود را با رویکردها و زبان‌های بصری متنوع خلق کردند. این تنوع باعث شده است نمایشگاه به یک روایت جمعی و چندلایه از مسئله‌ای اجتماعی تبدیل شود.

وی گفت: نوید خالصی، پرویز ذهبی، حمید قوی‌پنجه، محمدحسین جعفری، مهدی اتحادی، حمید حمایتیان و میلاد شریفی‌زاد اساتید راهنمای این نمایشگاه هستند.

بهارجو تاکید کرد: آثار ارائه‌شده توسط هنرمندان فاطمه ابهت، ریحانه آخوندی، معصومه بایرام‌زاده، صادق دهقان، شیدا زارع، نورا زارعی، مریم صباغچی، یاسمن عباسی، مطهره فلاح‌زاده، محبوبه فرات یزدی، مهدی مهدوی، فهیمه مهدی‌زاده، نیلوفر مقصودی، نیما نائمی، یگانه نادری‌نسب، نگین هنرزاده و امیرمحمد یادگار خلق شده است.

قابل ذکر اینکه؛ در این نمایشگاه هر اثر بخشی از یک روایت جمعی و تحلیلی است. برخی تابلوها فروپاشی روابط انسانی و خانوادگی را با فرم‌های گسسته و رنگ‌های سرد به تصویر کشیده‌اند، برخی دیگر سرعت زندگی و مصرف‌محوری را با خطوط فشرده و شلوغ نشان داده‌اند و تعدادی دیگر تنهایی و فاصله میان نسل‌ها را با نمادها و فرم‌های استعاری به نمایش گذاشته‌اند. این تنوع بیان بصری، نمایشگاه را به یک مکاشفه اجتماعی و فرهنگی تبدیل کرده است.

همچنین حضور ویژه نسل جوان در نمایشگاه، باعث شده است آثار هم راوی تجربه شخصی و هم مخاطب فرهنگ مسلط باشند. این هم‌زمانی نقش راوی و مخاطب، صداقتی ویژه به آثار بخشیده و ارتباط مخاطب با موضوع را عمیق‌تر کرده است.

بهارجو تأکید کرد: هاستل کالچر نگاهی انتقادی به نوعی استعمار فرهنگی نامرئی دارد؛ استعمار بدون اجبار، بدون مرز و بدون اعلام رسمی که طی دهه‌ها سبک زیست و روابط انسانی جوامع را بازتعریف کرده است و این نمایشگاه تلاش می‌کند این نفوذ پنهان را مرئی و قابل تحلیل کند و مخاطب را به بازاندیشی در شیوه زندگی خود وادارد.

وی با قدردانی از رسانه‌ها و حمایت‌های گروه صنعتی آلتون‌رای تأکید کرد: تعامل میان هنر و رسانه مسیر آگاهی‌بخشی اجتماعی را هموار می‌کند. رسانه صدای هنر را به جامعه منتقل می‌کند و هنر عمق تحلیل را به رسانه می‌بخشد؛ تعاملی که در شرایط پیچیده فرهنگی امروز، بیش از هر زمان دیگری ضروری است.

شایان ذکر است؛ نمایشگاه هاستل کالچر از ۳ تا ۵ دی‌ماه ۱۴۰۳، هر روز از ساعت ۱۸ تا ۲۲ در نگارخانه هتل داد یزد پذیرای علاقه‌مندان و عموم مردم است. این رویداد هنری، تلنگری به جامعه است تا بازاندیشی کند چگونه انسان معاصر ناآگاهانه از زندگی انسانی فاصله گرفته و در چرخه بی‌وقفه زندگی برای کار گرفتار شده است.

  • نویسنده : ریحانه رفیعی زاده